تجربه ی من

  تازه گی در رویای من کسی بی اجازه پا می گذارد و هر بار برایم سیگاری آتش می زند در حالی که دست دیگرش را   دور تو حلقه کرده...     شهریار بهروز ...

دوباره به من دروغ بگو بگو که رویاهایت میان مرگ و من پرسه نمی‌زند تن‌ات را چند بار خلاصه کرده‌ای میان تن آب و طناب؟ چند بار مرد شده‌ای به مرگ فکر کرده‌ای چند بار به من به پیراهن‌ام که نباشد دروغ بگو قهرمان مگر یک مرد چقدر می‌تواند راست بگوید؟       "ناهیدعرجونی" ...

جنایت اگر نجـــــــــــات شود                               تمــام تنم اجــابت توست  یکی شدن تنی که دوتاست                                                        نجات من و جنـایت توست    یدالله رؤیایی ...

زخمی کهنه ام سایه ی رنجی پایان یافته. دوستت دارم و به لمس سرانگشتانت بر سایه ی این زخم دلخوشم ... شمس لنگرودی/ رسم کردن دست های تو (با تشکر از دوست عزیزم استاکر برای ارسال این شعر زیبا) ...

  با غروب‌های غمگینی که دارم   با آسمانِ نیمه ابری چشمانم   با ایمانِ معصومانه‌ام به حفظِهر چه خاطره   با شوقی که بدونِ تو ، از روزگارمپر می‌‌کشد   بگو   فرزندِ کدامین فصل باشم   که پاییز را به یادت نیاورم   و رنجِ مبهمِ برگ ریزان را ؟؟؟ نیکی‌ فیروزکوهی ...

... بیخیال سرنوشت شدن یه جورش شجاعته! گفتن اینکه ما سرنوشت خودمونو می سازیم یه جور دیوونهگیه! ولی اگه سرنوشت و قبول نداشته باشی زندگی تبدیل می شه به یک عالمه فرصت که ازدست دادیشون! اون وقت تو حسرت چیز هایی که نداشتی و می تونستی داشته باشی زمان حالو ضایع می کنی...!         برگرفته از کتاب "یک مرد"/ اوریانا فالاچی / یغما گلرویی ...

اينک منم يگانه فرصت اين جهان فرمان مي دهم دوستم بداري اي تنها امتم اگر سعادت امروز و رستگاري رستخيزت را در خانه ي من مي خواهي شمس لنگرودي  (با تشکر از دوست عزیزی که این شعر زیبا را برام فرستادن) ...

می خواهم برگردم به روزهای کودکی  آن زمان ها که،  پدر       تنها قهرمان بود  عشق         تنها در آغوش مادر خلاصه می شد  بالاترین نقطه زمین             شـــانه های پدر بـــــود  بدترین دشمنانم ،           خواهر و برادرهای خودم بودند  تنها دردم،              زانوهای زخــمی ام بودند  تنها چیزی که می شکست،                          اسباب بازی هایم بود  و      معنای خداحافظ                         تا فردا بود     حسین پناهی ...

اگر مردی تو را بیش از من دوست دارد مرا به سوی او ببر          تا نخست او را بستایم                            برای پایداری‌اش و سپس        او را بکــــــشم ...                                                                        نزار قبانی ...

عاشقت نشدم  که صبح ها  در خواب ساکت خانه ای  بی پنجره ، بی در  مانده باشی  و تلفن  صدایم را پشت گوش انداخته باشد   عاشقت نشدم  که عصرها  دست خودت را بگیری و ببری پارک  انقراض نسلت را روی تاب های خالی تکان بدهی  و فراموش کرده باشی  چقدر می توانستم مادر بچه های تو باشم !   عاشقت نشدم  که شب ها لبانم را  میان حروف کوچک بی رحم تقسیم کنم  گرمی آغوشم را  صدای نفس هایم را  و آرزوهای بزرگ زنی که احساسش را  باید برای گوشی همراهش تعریف کند   بوسه هایم هرشب  در نیمه راه پیغام ها تمام می شوند  و آنچه با تأخیری طولانی به تو می رسد  خواب سنگینی است  که باید ک...